INTROITO Salmo 34, 1-2
|
|
Júdica, Dómine, nocéntes me, expúgna impugnántes me:
apprehénde arma, et scutum, et exsúrge in adjutórium meum, Dómine, virtus
salútis meæ. [Ps. ibid., 3] Effúnde
frámeam et conclúde adversus eos, qui perseguúntur me: dic ánimæ mæ: Salus
tua ego sum. Júdica, Dómine.
|
Señor, juzga a los que me dañan:
bate a los que pelean contra mi: ármate y embraza el escudo y sal a
defenderme, Señor, fortaleza de mi salud. (S). Desenvaina la espada y cierra
con los que me persiguen; dile a mi alma: Yo soy tu salvador Señor, juzga….
|
COLECTA
|
|
Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui in tot
advérsis ex nostra infirmitáte deficimus: intercedénte unigéniti Fílii tui
passióne respirémus: Qui tecum.
|
Te suplicamos, oh Dios
todopoderoso, nos concedas que los que desfallecemos bajo el peso de nuestras
miserias nos reanimemos por los merito de la pasión de tu Unigénito Hijo. Que
contigo vive…
|
EPÍSTOLA Isaías 50,5-10.
|
|
Léctio Isaíæ Prophétæ:
|
Lectura del Profeta Isaías.
|
In diébus illis: Dixit
Isaías: «Dóminus Deus apéruit mihi aurem, ego autem non contradíco: retrórsum
non ábii. Corpus meum dedi persecutiéntibus, et genas meas velléntibus:
fáciem meam non avérti ab increpántibus, et conspuéntibus in me. Dóminus Deus
auxiliátor meus, ídeo non sum confúsus: ideo pósui fáciem meam, ut petram
duríssimam, et scio, quóniam non confúndar. Juxta est qui justíficat me, quis contradícet mihi?
Stemus simul, quis est adversárius meus? Accédat ad me. Ecce Dóminus Deus
auxiliátor meus: quis est qui condémnet me? Ecce omnes quasi vestiméntum
conteréntur, tinea cómedet eos. Quis ex vobis timens Dóminum, áudiens vocem
servi sui? Qui ambulávit in ténebris, et non est lumen ei, speret in nómine Dómini,
et innitátur super Deum suum.»
|
En aquellos días: el Señor Dios me
abrió los oídos, y yo no me resistí, no me volví atrás.
Entregué mis espaldas a quienes me
azotaban, y mis mejillas a los que mesaban mi barba; no retiré mi rostro de
los que me encarnecían y escupían.
El Señor Dios es mi protector; por
eso no he quedado yo confundido; por eso presenté mi cara a los golpes, firme
como una piedra durísima, y sé que no quedaré avergonzado.
A mi lado está el Dios, que me
justifica; ¿quién se me opondrá? Presentémonos juntos en juicio: ¿quién es mi
adversario?; lléguese a mí.
Sabed que el Señor Dios es mi
auxiliador. ¿Quién es el que me condenará? Ciertamente que todos mis
contrarios serán consumidos como un vestido muy gastado; la polilla se los
comerá.
¿Quién hay entre vosotros temeroso
del Señor, y que escuche la voz de su siervo? Quien anduvo entre tinieblas y
no tiene luz, espere en el nombre del Señor, y apóyese en su Dios.
|
GRADUAL Salmo 34, 23 y 3
|
|
Exsúrge, Dómine, et inténde judicio meo, Deus meus et
Dóminus meus, in causam meam. Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui
me persequúntur.
|
Levántate, y hazme justicia; ocúpate
den mi causa, oh mi Dios y Señor. v/.Desenvaina la espada y cierra con los
que me persiguen.
|
TRACTO SALMO 102,10
|
|
Dómine, non secundum peccáta nostra, quæ fécimus nos:
neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. [Ps. lxxviii 8-9] Dómine, ne memíneris
iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: quia
páuperes facti sumus nimis. [Those standing
genuflect.] Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam
nóminis tui, Dómine, líbera nos, et propítius esto peccátis nostris, propter
nomen tuum.
|
Señor, no nos trates según merecen
nuestros pecados, ni según nuestras culpas nos castigues. v/. Señor, no te
acuerdes de nuestras antiguas maldades: anticípense a favor nuestro cuanto
antes tus misericordias; pues nos hallamos reducidos a extrema miseria. (Aquí se arrodilla.) Ayúdanos, oh Dios salvador
nuestro: y por la gloria de tu nombre, líbranos, Señor, y perdona nuestros
pecados, por amor a tu nombre
|
EVANGELIO 12,10-36.
|
|
+Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
|
|
Ante sex dies Paschæ venit
Jesus Bethániam, ubi Lázarus fúerat mórtuus, quem suscitávit Jesus.
Fecérunt autem ei cœnam ibi: et Martha ministrábat, Lázarus vero unus erat ex
dsicumbéntibus com eo. María ergo accépit libram unguénti nardi pístici
pretiósi, et unxit pedes Jesu, et extérsit pedes ejus capollis suis: et domus
impléta est ex odóre unguénti. Dixit ergo unus ex discípulis ejus,
Judas Iscariótes, qui erat eum traditúrus: «Quare hoc unguéntum non vénit
trecéntis denáriis, et datum est egénis?» Dixit autem hoc, non quia de
egénis pertinébat ad eum, sed quia fur erat, et lóculos habens, ea, quæ
mittebántur, portábat. Dixit ergo Jesus, «Sínite illam, ut in diem sepultúræ
meæ servet illud. Páuperes
enim semper habétis vobíscum: me autem non semper habétis.» Cognóvit ergo
turba multa ex Judáeis, quia illic est: et venérunt, non propter Jesum
tantum, sed ut Lázarum vidérent, quem suscitávit a mórtuis.
|
Continuación del Santo Evangelio según San Juan Seis días antes de la Pascua, fue Jesús a Betania, donde vivía Lázaro, a quien había resucitado de entre los muertos. Allí le ofrecieron una cena; Marta servía, y Lázaro era uno de los que estaban con él a la mesa. María tomó una libra de perfume de nardo, auténtico y costoso, le ungió a Jesús los pies y se los enjugó con su cabellera. Y la casa se llenó de la fragancia del perfume. Judas Iscariote, uno de sus discípulos, el que lo iba a entregar, dice: «¿Por qué no se ha vendido este perfume por trescientos denarios para dárselos a los pobres?». Esto lo dijo no porque le importasen los pobres, sino porque era un ladrón; y como tenía la bolsa, se llevaba de lo que iban echando. Jesús dijo: «Déjala; lo tenía guardado para el día de mi sepultura; porque a los pobres los tenéis siempre con vosotros, pero a mí no siempre me tenéis». Una muchedumbre de judíos se enteró de que estaba allí y fueron no solo por Jesús, sino también para ver a Lázaro, al que había resucitado de entre los muertos. |
OFERTORIO Salmo 142, 9-10
|
|
Eripe me de inimícis meis, Dómine: ad te confúgi,
doce me fácere voluntátem tuam: quia Deus neus es tu.
|
Líbrame. Oh Señor, de mis
enemigos: a ti me acojo. Enséñame a cumplir tu voluntad pues tú eres mi Dios.
|
SECRETA
|
|||
Hæc sacrifícia nos, omnípotens Deus, poténti virtúte
mundátos, ad suum fáciant purióres veníre príncipium. Per Dóminum.
|
Oh Dios omnipotente, haz que
purificados por la poderosa virtud de los sacrificios, lleguemos con mayor
pureza a ti, que eres su principio. Por nuestro Señor…
|
||
PREFACIO DE LA SANTA CRUZ
COMUNION Salmo 34,26
|
|||
Erubéscant, et revereántur simul, qui gratulántur
malis meis: induántur pudóre et reveréntia, qui malígna loquúntur advérsus
me.
|
Queden todos ellos llenos de
confusión y vergüenza, los que se congratulan por mis males. Cubiertos sean
de ignominia y sonrojados los que se jactan contra mi.
|
POSCOMUNION:
|
|
Práebeant nobis, Dómine, divínum tua sancta fervórem:
quo eórum páriter et actu delectémur, et fructu.
|
Inspírennos, oh Señor, estos tus
santos misterios un fervor divino, con el que podamos gozar de sus delicias y
de sus frutos. Por nuestro Señor…
|
SOBRE EL PUEBLO:
| |
Orémus. Humiliáte cápita vestra
Deo.
Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et ad benefícia recolénda, quibus nos instauráre dignátus es, tríbue veníre gaudéntes. |
Oremos. Humillada ante Dios
vuestras cabezas
Ayúdanos, oh Dios Salvador
nuestro: y concédenos que vengamos gozosos a celebrar la memoria de los
beneficios con que te has dignado renovarnos. Por nuestro Señor…
|
- Homilía de Maitines TODA ALMA QUE QUIERE SER FIEL, DEBE CON MARÍA UNGIR LOS PIES DEL SEÑOR CON UNGÜENTO PRECIOSO. San Agustín
- TOMA EL EJEMPLO DEL SEÑOR MIENTRAS VIVIÓ EN LA TIERRA. San Agustín
Tomad primero los pies del Salvador, lavadlos con vuestras lágrimas, secadlos con vuestros cabellos. San Jerónimo
NECESIDAD DE LA PERFECTA PURIFICACIÓN. Santo Tomás de Aquino
“MARÍA TOMÓ UNA LIBRA DE UNGÜENTO DE NARDO PURO, DE GRAN PRECIO, Y UNGIÓ LOS PIES DE JESÚS.” Catena Aurea de Santo Tomás de Aquino
LA CENA QUE DIERON A CRISTO EN BETANIA
- Sta Teresa de Jesús LA ORACIÓN DE QUIETUD, EL PERFUME DEL ESPOSO
- SOBRE LA DECISIÓN DE LOS JUDIOS DE DAR MUERTE A JESUCRISTO. San Juan Bautista de la Salle
UNCIÓN EN BETANIA. Dom Gueranger
- Benedicto XVI TODO GESTO DE CARIDAD Y DEVOCIÓN AUTÉNTICA A CRISTO NO SE LIMITA A UN HECHO PERSONAL
- LA DELICADEZA CON EL SEÑOR. Homilía
- LA UNCIÓN DE BETANIA. Homilía
- BETANIA NOS RECUERDA EL AMOR A DIOS Y AL PRÓJIMO. Homilía
- CRISTO QUISO SER SIERVO SUFRIENTE. Homilía
- NO HAY CONTRADICCIÓN ENTRE SERVIR A CRISTO Y A LOS POBRES. Homilía
- LA UNCIÓN DE BETANIA. Homilía