INTRODUXIT VOS Dominus in terram
fluentem lac et mel, alleluia: et ut lex Domini semper sit in ore vestro. Alleluia, alleluia. v/. Confitemini Domino et
invocate nomen ejus: annuntiate inter gentes opera ejus. v/. Gloria Patri. Introduxit.
|
OS INTRODUJO el Señor en tierra que
mana leche y miel, aleluya; para que la ley del Señor este siempre en vuestra
boca, aleluya, aleluya. v/. Confesad
al Señor e invocad su nombre, anunciad entre las naciones sus obras. v/. Gloria al Padre…
|
DEUS, qui solemnitate paschali,
mundo remedia contulisti: populum tuum quæsumus, cœlesti dono prosequere: ut
et perfectam libertatem consequi mereatur, et ad vitam proficiat sempiternam.
Per Dominum.
|
OH DIOS, que con la solemnidad del
misterio de la Pascua has remediado al mundo: te suplicamos otorgues a tu
pueblo el celestial favor para que merezca lograr la vida eterna. Por nuestro
Señor…
|
LECTIO ACTUUM APOSTOLORUM
In diébus illis : Stans Petrus in
médio plebis, dixit : Viri fratres, vos scitis, quod factum est verbum per
universam Iudǽam : incípiens enim a Galilǽa, post baptísmum, quod prædicávit
Ioánnes, Iesum a Názareth : quómodo unxit eum Deus Spíritu Sancto et virtúte,
qui pertránsiit benefaciéndo, et sanándo omnes oppréssos a diábolo, quóniam
Deus erat cum illo. Et nos testes sumus ómnium, quæ fecit in regióne Iudæórum
et Ierúsalem, quem occidérunt suspendéntes in ligno. Hunc Deus suscitávit
tértia die, et dedit eum maniféstum fíeri, non omni pópulo, sed téstibus
præordinátis a Deo : nobis, qui mandticávimus et bíbimus cum illo, postquam
resurréxit a mórtuis. Et præcépit nobis prædicáre populo et testificári, quia
ipse est, qui constitútus est a Deo iudex vivórum et mortuórum. Huic
omnes Prophétæ testimónium pérhibent, remissiónem peccatórum accípere per
nomen eius omnes, qui credunt in eum..
|
LECTURA DE LOS HECHOS DE LOS
APÓSTOLES
En aquellos días; estando Pedro en medio
de la gente dijo: Hermanos míos, vosotros sabéis lo que ha ocurrido en toda
la Judea, habiendo principiado en Galilea, después que predicó Juan el
bautismo; la manera con que Dios ungió
con el Espíritu Santo y su virtud a Jesús de Nazaret; el cual ha ido haciendo
beneficios por todas partes por donde ha pasado, y ha curado a todos los que
estaban bajo la opresión del demonio, porque Dios estaba con él. Y nosotros somos testigos de todas las
cosas que hizo en el país de Judea y en Jerusalén, al cual no obstante
quitaron la vida colgándole en una cruz. Pero Dios le resucitó al tercer día, y
dispuso que se dejase ver, no de todo el pueblo, sino de los predestinados de
Dios para testigos, de nosotros, que hemos comido y bebido con él, después
que resucitó de entre los muertos. Y nos mandó que predicásemos y
testificásemos al pueblo, que él es el que está por Dios constituido juez de
vivos y de muertos. Del mismo
testifican todos los profetas, que cualquiera que cree en él, recibe en
virtud de su nombre la remisión de los pecados.
|
HÆC DIES, quam fecit Dominus: exsultemus,
et lætemur in ea. V/. Dicat nunc Israel, quoniam bonus: quoniam in sæculum
misericordia ejus.
|
ESTE ES el día que hizo el Señor:
gocémonos y alegrémonos en el. v/.
Diga ahora Israel que es bueno, y que dura por siglos su misericordia.
|
ALLELUIA, ALLELUIA. V/.Angelus
Domini descendit de cœlo: et accedens revolvit lapidem, et sedebat super eum
|
ALELUYA, ALELUYA. v/. Bajo del cielo el Ángel del Señor,
y llegándose aparto la piedra, y se sentó encima.
|
VICTIMÆ PASCHÁLI laudes ímmolent
Chrístiani. Agnus redémit oves: Christus ínnocens Patri reconciliávit
peccatóres. Mors et vita duéllo conflixére mirándo: dux vitæ mórtus, regnat
vivus. Dic nobis, María, quid vidísti in via? Sepúlcrum Christi vivéntis: et
glóriam vidi resurgéntis. Angélicos testes, sudárium, et vestes. Suréxit
Christus spes mea: præcédet vos in Galilǽam. Scimus Christum surrexíse a
mórtuis vere: tu nobis, victor Rex, miserére. Amen. Allelúja.
|
OFREZCAN los cristianos sacrificios
de alabanza a la Víctima de la Pascua.
El Cordero ha redimido a las ovejas:
Cristo inocente, ha reconciliado a los pecadores con el Padre. La muerte y la
vida contendieron en duelo asombroso: el dueño de la vida muerto, reina vivo.
Dinos, tú ¡oh María! ¿Qué has visto en el camino? Yo he visto el sepulcro de
Cristo que vive, y la gloria del que ha resucitado. He visto los angélicos
testigos, el sudario y la mortaja. Cristo, mi esperanza, ha resucitado: os
precederá a Galilea. Sabemos que Cristo verdaderamente ha resucitado de entre
los muertos: oh tú, Rey vencedor, apiádate de nosotros. Amen. Aleluya
|
SEQUÉNTIA SANCTI EVANGÉLII SECÚNDUM
LUCAM.
In illo témpore : Duo ex discípulis
Iesu ibant ipsa die in castéllum, quod erat in spátio stadiórum sexagínta ab
Ierúsalem, nómine Emmaus. Et ipsi loquebántur ad ínvicem de his ómnibus, quæ
accíderant. Et factum est, dum fabularéntur et secum quǽrerent : et ipse Iesus
appropínquans ibat cum illis : óculi autem illórum tenebántur, ne eum
agnóscerent. Et ait ad illos : Qui sunt hi sermónes, quos confértis ad
ínvicem ambulántes, et estis tristes ? Et respóndens unus, cui nomen
Cléophas, dixit ei : Tu solus peregrínus es in Ierúsalem, et non cognovísti,
quæ facta sunt in illa his diébus ? Quibus ille dixit : Quæ ? Et dixérunt :
De Iesu Nazaréno, qui fuit vir Prophéta potens in ópere et sermóne, coram Deo
et omni pópulo : et quómodo eum tradidérunt summi sacerdótes et príncipes
nostri in damnatiónem mortis, et crucifixérunt eum. Nos autem sperabámus,
quia ipse esset redemptúrus Israël : et nunc super hæc ómnia tértia dies est
hódie, quod hæc facta sunt. Sed et mulíeres quædam ex nostris terruérunt nos,
quæ ante lucem fuérunt ad monuméntum, et, non invénto córpore eius, venérunt,
dicéntes se étiam visiónem Angelórum vidísse, qui dicunt eum vívere. Et
abiérunt quidam ex nostris ad monuméntum : et ita invenérunt, sicut mulíeres
dixérunt, ipsum vero non invenérunt. Et ipse
dixit ad eos : O stulti et tardi corde ad credéndum in ómnibus, quæ locúti
sunt Prophétæ ! Nonne hæc opórtuit pati Christum, et ita intráre in glóriam
suam ? Et incípiens a Móyse et ómnibus Prophétis, interpretabátur illis in
ómnibus Scriptúris, quæ de ipso erant. Et appropinquavérunt castéllo, quo
ibant : et ipse se finxit lóngius ire. Et coëgérunt illum, dicéntes : Mane
nobiscum, quóniam advesperáscit et inclináta est iam dies. Et intrávit cum
illis. Et factum est, dum recúmberet cum eis, accépit panem, et benedíxit, ac
fregit, et porrigébat illis. Et apérti sunt óculi eórum, et cognovérunt eum :
et ipse evánuit ex óculis eórum. Et dixérunt ad ínvicem : Nonne cor nostrum
ardens erat in nobis, dum loquerétur in via, et aperíret nobis Scriptúras ?
Et surgéntes eádem hora regréssi sunt in Ierúsalem : et invenérunt
congregátas úndecim, et eos, qui cum illis erant, dicéntes : Quod surréxit
Dóminus vere, et appáruit Simóni. Et ipsi narrábant, quæ gesta erant in via :
et quómodo cognovérunt eum in fractióne panis.
|
Continuación del Santo Evangelio según San Lucas Lc 24, 13-35 En aquel tiempo, el mismo día, dos de los discípulos iban caminando a una aldea llamada Emaús, distante de Jerusalén unos sesenta estadios; iban conversando entre ellos de todo lo que había sucedido. Mientras conversaban y discutían, Jesús en persona se acercó y se puso a caminar con ellos. Pero sus ojos no eran capaces de reconocerlo. Él les dijo: «¿Qué conversación es esa que traéis mientras vais de camino?». Ellos se detuvieron con aire entristecido. Y uno de ellos, que se llamaba Cleofás, le respondió: «¿Eres tú el único forastero en Jerusalén que no sabes lo que ha pasado allí estos días?». Él les dijo: «¿Qué?». Ellos le contestaron: «Lo de Jesús el Nazareno, que fue un profeta poderoso en obras y palabras, ante Dios y ante todo el pueblo; cómo lo entregaron los sumos sacerdotes y nuestros jefes para que lo condenaran a muerte, y lo crucificaron. Nosotros esperábamos que él iba a liberar a Israel, pero, con todo esto, ya estamos en el tercer día desde que esto sucedió. Es verdad que algunas mujeres de nuestro grupo nos han sobresaltado, pues habiendo ido muy de mañana al sepulcro, y no habiendo encontrado su cuerpo, vinieron diciendo que incluso habían visto una aparición de ángeles, que dicen que está vivo. Algunos de los nuestros fueron también al sepulcro y lo encontraron como habían dicho las mujeres; pero a él no lo vieron». Entonces él les dijo: «¡Qué necios y torpes sois para creer lo que dijeron los profetas! ¿No era necesario que el Mesías padeciera esto y entrara así en su gloria?». Y, comenzando por Moisés y siguiendo por todos los profetas, les explicó lo que se refería a él en todas las Escrituras. Llegaron cerca de la aldea adonde iban y él simuló que iba a seguir caminando; pero ellos lo apremiaron, diciendo: «Quédate con nosotros, porque atardece y el día va de caída». Y entró para quedarse con ellos. Sentado a la mesa con ellos, tomó el pan, pronunció la bendición, lo partió y se lo iba dando. A ellos se les abrieron los ojos y lo reconocieron. Pero él desapareció de su vista. Y se dijeron el uno al otro: «¿No ardía nuestro corazón mientras nos hablaba por el camino y nos explicaba las Escrituras?». Y, levantándose en aquel momento, se volvieron a Jerusalén, donde encontraron reunidos a los Once con sus compañeros, que estaban diciendo: «Era verdad, ha resucitado el Señor y se ha aparecido a Simón». Y ellos contaron lo que les había pasado por el camino y cómo lo habían reconocido al partir el pan. |
ANGELUS DOMINI descendit de cœlo, et
dixit mulieribus: Quem quæritis surrexit sicut dixit, alleluia.
|
EL ANGEL DEL SEÑOR bajó del cielo y
dijo a las mujeres: El que buscáis resucito, como predijo, aleluya.
|
SUSCIPE, quæsumus Domine, preces
populi tui cum oblationibus hostiarum: ut paschalibus initiata mysteriis, ad
æternitatis nobis medelam, te operante, proficiant. Per Dominum.
|
ACEPTA, Señor, te suplicamos, los
ruegos de tu pueblo con la oblación de los dones; para que, iniciados en los
misterios de la Pascua, por tu gracia nos sirvan de remedio para lograr la
salvación eterna. Por nuestro Señor….
|
VERE DIGNUM et iustum est, æquum et
salutáre: Te quidem, Dómine, omni tempore, sed in hac potíssimum die gloriósius
prædicáre, cum Pascha nostrum immolátus est Christus. Ipse enim verus est
Agnus, qui ábstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriéndo destrúxit, et
vitam resurgéndo reparávit. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis
et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ
cánimus, sine fine dicéntes:
|
EN VERDAD es digno y justo,
equitativo y saludable, que en todo tiempo, Señor, te alabemos; pero con más
gloria que nunca en este día (en este tiempo), en que se ha inmolado Cristo,
nuestra Pascua. El cual es el
verdadero Cordero que quita los pecados
del mundo y que muriendo,
destruyo nuestra muerte y, resucitando reparó nuestra vida. Por eso con los
Ángeles y los Arcángeles, con los Tronos y las Dominaciones, y con. toda la
milicia del ejército celestial, cantamos un himno a tu gloria, diciendo sin cesar:
|
SURREXIT
DOMINUS, et apparuit Petro, alleluia.
|
EL SEÑOR RESUCITÓ, y se apareció a
Pedro, aleluya
|
SPIRITUM NOBIS, Domine, tuæ
charitatis infunde: ut quos Sacramentis paschalibus satiasti, tua facias
pietate concordes. Per Dominum.
|
INFÚNDENOS, Señor, el espíritu de tu
caridad; para que aquellos a quienes has saciado con los sacramentos de la
Pascua, por tu piedad los hagas concordes. Por nuestro Señor…en la unidad del
mismo…
|
COMENTARIOS
Homilía de Maitines EN EL PARTIR DEL PAN CONOCEN A DIOS. San Gregorio Papa